Organiese osmoliete is 'n soort chemiese stowwe wat die metaboliese spesifisiteit van selle handhaaf en die osmotiese werkdruk weerstaan ​​om die makromolekulêre formule te stabiliseer. Byvoorbeeld, suiker, poliëterpoliole, koolhidrate en verbindings, betaïne is 'n belangrike organiese deurlaatbare stof.

Bestaande wetenskaplike navorsing toon dat hoe hoër die droogheid of soutgehalte van die natuurlike omgewing is, hoe hoër die betaïne-inhoud in mikrobiese selle.

01

Velselle verander die konsentrasie osmoliet in selle volgens die opgehoopte of vrygestelde organiese osmoliet, om sodoende die volume en waterbalans van selle dinamies te handhaaf.

Wanneer die eksterne hoë osmotiese werkdruk, soos vel epidermale dehidrasie of ultravioletstraling, sal dit 'n groot uitvloei van osmotiese stof in velselle veroorsaak, wat lei tot apoptose van die buitenste velselle, en betaïne osmotiese stof kan die hele proses aansienlik inhibeer.

Wanneer betaïne in persoonlike versorgingsprodukte gebruik word, word dit as 'n organiese penetrant gebruik om die penetrasiebalans van selle te handhaaf volgens die penetrasie in die kutikula van die vel, om sodoende die voginhoud van die oppervlakvel te verbeter. Die unieke bevogtigingsbeginsel van betaïne maak die bevogtigingseienskappe daarvan anders as gewone bevogtigers.

02

In vergelyking met hyaluronsuurjel, kan beet, selfs teen lae konsentrasies, steeds die werklike effek van langtermynbevogtiging hê.

Die Franse L'Oréal se Vichy-fontein-diepbevogtigende produk voeg sulke bestanddele by. Die "kraanwater"-diepbevogtigende advertensie beweer dat die produk die diepgewortelde vog van die vel met minder water na die vel kan lok, om sodoende die oppervlakvel met voldoende water te bevorder.