Kaliumdiformaat, as die eerste alternatiewe groeibevorderende middel wat deur die Europese Unie bekendgestel is, het unieke voordele in bakteriostase en groeibevordering. So, hoe speel kaliumdikarboksilaat sy bakteriedodende rol in die spysverteringskanaal van diere?

As gevolg van sy molekulêre besonderhede dissosieer kaliumdikarboksilaat nie in 'n suur toestand nie, maar slegs in 'n neutrale of alkaliese omgewing, wat mieresuur vrystel.

Soos ons almal weet, is die pH in die maag 'n relatief lae suur omgewing, sokaliumdikarboksilaatkan die ingewande met 85% deur die maag binnedring. Natuurlik, as die bufferkapasiteit van die voer sterk is, dit wil sê, die suursterkte hoog is, sal 'n deel van die kaliumdikarboksilaat gedissosieer word om mieresuur vry te stel en die effek van versuurder te laat speel, dus sal die verhouding wat die ingewande deur die maag bereik, verminder word. In hierdie geval,kaliumdikarboksilaatis 'n versuurder!

Alle suur chiem wat die duodenum deur die maag binnedring, moet deur gal en pankreassap gebuffer word voordat dit die jejunum binnedring, om nie groot skommelinge in jejunale pH te veroorsaak nie. In hierdie stadium word 'n bietjie kaliumdiformate as versuurder gebruik om waterstofione vry te stel.

KaliumdiformaatWanneer dit die jejunum en ileum binnedring, word mieresuur geleidelik vrygestel, terwyl sommige mieresuur steeds waterstofione vrystel om die derm se pH-waarde effens te verlaag, en sommige volledige molekulêre mieresuur kan die bakterieë binnedring om 'n antibakteriese rol te speel. Wanneer dit die kolon deur die ileum bereik, word die proporsie van die oorblywendekaliumdikarboksilaatis ongeveer 14%. Hierdie verhouding hou natuurlik ook verband met die struktuur van die voer.

Nadat dit die dikderm bereik het,kaliumdiformaatkan meer antibakteriese effek uitoefen. Hoekom?

Omdat die pH in die dikderm onder normale omstandighede relatief suur is. Onder normale omstandighede, nadat die voer volledig verteer en in die dunderm geabsorbeer is, word byna al die verteerbare koolhidrate en proteïene geabsorbeer, en die res is veselkomponente wat nie in die dikderm verteer kan word nie. Die aantal en verskeidenheid mikroörganismes in die dikderm is baie ryk. Hul rol is om die oorblywende vesel te fermenteer en dan kortketting-vlugtige vetsure te produseer, soos asynsuur, propioonsuur en bottersuur. Daarom word mieresuur vrygestel deurkaliumdiformaatIn 'n suur omgewing is dit nie maklik om waterstofione vry te stel nie, dus speel meer miersuurmolekules 'n antibakteriese effek.

Laastens, met die verbruik vankaliumdiformaatin die dikderm is die hele missie van dermsterilisasie uiteindelik voltooi.