Die toediening van organiese sure kan die groeiprestasie van groeiende braaikuikens en varke verbeter. Paulicks et al. (1996) het 'n dosistitrasietoets uitgevoer om die effek van toenemende kaliumdikarboksilaatvlakke op die prestasie van groeiende varkies te evalueer. 0, 0.4, 0.8, 1.2, 1.6, 2.0, 2.4 en 2.8%kaliumdikarboksilaatis by die openingsvoer van varkies gevoeg wat met 'n mielie-sojaboon-gebaseerde dieet gevoer is. Die gemiddelde daaglikse toename, daaglikse voerinname en voeromskakelingskoers van die kaliumdikarboksilaatgroep is onderskeidelik met 13%, 9% en 4% verhoog. In vergelyking met die onbehandelde groep, het die byvoeging van 2% PD die liggaamsgewig met 22% verhoog. Volgens die maksimum byvoegingsvlak van 1.8% wat deur die Europese owerhede geregistreer is, kan gewigstoename tot 14% verhoog word. Voerinname is teen dieselfde dosis verhoog. Die voeromskakelingskoers (VOV) het lineêr afgeneem met die toename van PD, van 1.59 tot 1.47. Sommige navorsers het die effek van PD op varkieprestasie ondersoek. Tabel 1 som die eksperimentele resultate van die effekte van PD op gewigstoename (WG) en VOV op.

Effekte van kaliumdikarboksilaat op dieregewigstoename en voeromsetting

Kaliumdikarboksilaatis geregistreer as 'n nie-antibiotiese groeibevorderaar, wat daarop gemik is om antibiotika in voer te vervang en verbruikers se toegang tot veiliger produkte te verseker. Daarom moet die voordele van die gebruik van kaliumdikarboksilaat vergelyk word met die effekte van roetinegebruik van voerantibiotika. Tilosien is een van die algemeen gebruikte voerantibiotika vir varke. Danielsen (1998) het die groeiprestasie van varke wat met die antibiotiese groeibevorderaar tilosien of PD behandel is, vergelyk. Die resultate het getoon dat kaliumdikarboksilaat voerantibiotika kan vervang sonder enige negatiewe uitwerking op diereprestasie. Studies het getoon dat kaliumdikarboksilaat die groeiprestasie van diere verbeter, en die antibakteriese prestasie van kaliumdikarboksilaat is die hooffaktor wat die groeiprestasie beïnvloed.

Die effek van organiese sure op groeiprestasie hou nie net verband met die nadelige effek van organiese sure op mikroörganismes nie, maar ook met die verlaging van derm-pH. Daarbenewens het die negatiewe ione van suur 'n positiewe effek op die simbiose van dermflora. Al hierdie effekte verminder intermediêre metabolisme en help om groeiprestasie te verbeter. Die verbetering van voedingstofbenutting is deels te wyte aan die vermindering van mikrobiese kompetisie vir voedingstowwe, maar dit is ook die gevolg van meer effektiewe ensiemvertering van voedingstowwe. Roth et al. (1998) het berig dat 1.8% PD-aanvulling die verteerbaarheid verbeter het, hoofsaaklik as gevolg van die veranderinge in derm-mikrobiota-aktiwiteit. Aangesien ongeveer 80% van die stikstof in ontlasting van mikroörganismes afkomstig is, toon hul resultate dat PD-aanvulling die hoeveelheid fermenteerbare voedingstowwe wat die agterderm binnedring, kan verminder deur die ensiematiese vertering van die dunderm te verbeter. Hulle het ook voorgestel dat dit die maer toestand van die karkas kan verbeter deur aminosure makliker te maak om proteïen in die liggaam te deponeer. Partanene en Mroz (1999) het daarop gewys dat lae-gehalte proteïenbronne 'n groter effek op die verbetering van proteïenverteerbaarheid het as hoë-gehalte proteïenbronne.

Kaliumdikarboksilaat kan diere se gewigstoename, voerinname en voeromskakeling verbeter. Die verbetering van groeiprestasie is gelykstaande aan dié van groeibevorderaars. Daarom het kaliumdikarboksilaat 'n effektiewe plaasvervanger vir voerantibiotika geword vanweë sy uitstekende eienskappe. Die impak op die mikroflora word as die hoofmeganisme van werking beskou, en daar is geen risiko van mikrobiese weerstand nie. Dit verminder die voorkoms van E. coli en Salmonella in vleisprodukte.